- bilgece
- [bilge'ce]s. ve zf. 有学者风度的, 富有哲理性的: \bilgece bir söz 富有哲理性的话 Bilgece konuşuyor. 他有学者风度地讲着。
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
bilgece — sf. 1) Bilgeye yaraşır Yaş insana tecrübe verir, olaylara bilgece bir açıdan bakma perspektifi getirir. H. Taner 2) zf. Bilgeye yaraşır biçimde, hakimane … Çağatay Osmanlı Sözlük
hakimane — zf., esk., Ar. ḥakīm + Far. āne Bilgece … Çağatay Osmanlı Sözlük
hikmetli — sf. Bilgece olan Hikmetli sözler … Çağatay Osmanlı Sözlük